Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Mi(-de-ribeirés)
Panicum barbipulvinatum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Panic des rivages, Millet des rivages.
Descripcioun :Aquéu mi fèr, que nous vèn d'Americo de l'uba, sèmblo proun au mi-prim, Panicum capillare, que se rescontro proun dins lis ermas e li champ à l'autouno. Se n'en destrìo emé sis espigueto de coustat que soun pourtado pèr de pecou courtet (< 3 mm) e que rèston proun proche de la ramo (< 10°). D'un biais generau lis espigueto soun mens aluenchado lis uno dis autro. Apoundèn qu'aquéstis espigueto soun mens grosso e pu fino. Pèr l'ouro es esta vist soulamen dins la valado dóu Rose, mai poudèn pensa qu'aquesto meno vai s'espandi. Coumpara emé lou mi-prim e lis àutri mi se n'avès pas l'usanço.
Usanço :A bessai li mémis usanço que soun cousin lou mi-prim.
Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Panicum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 20 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Ermas
- Champ
- Limas
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Panicum barbipulvinatum Nash, 1900